Awakenings 2010/11

Nazywam się Leonard Lowe i od dekady cierpię na sztywność katatoniczną. Nikt nie wie dlaczego i co gorsza nikt nie wie jak mnie z tego wyciągnąć.
Nie jestem sam na oddziale. Takich jak ja jest dużo więcej. Lekarze dyskutują, kombinują ale nikomu do tej pory nie udało się nas poruszyć.
10 miesięcy temu pojawił się w naszym szpitalu doktor Malcolm Sayer. Facet ma charyzmę, twierdzi, że uda mu się nas wyleczyć, bo zna formułę. Po dwóch miesiącach testów udało mu się mnie wyrwać z letargu.
Ech, cóż to był za czas? Energia, zapał, góry zmieniały swe położenie geograficzne, wielkie plany!
Obudziło się nas wtedy podobno czterdzieści tysięcy katatoników. Sayer stał się dla wielu bogiem. Byli mu wdzięczni, kochali go za to, że wyrwał ich z choroby.
Leki przyjmowaliśmy codziennie ale zauważyłem, że na niektórych przestają działać. Byłem blisko Malcolma i starałem się wpłynąć na niego aby modyfikować formułę proszków. Zdawał się być zainteresowany tymi uwagami ale nie wprowadzał ich w życie. Miał obok siebie takiego asystenta. Nikt nie wiedział dlaczego tylko jemu ufał bezgranicznie. A może miał zrobione zdjęcie z kozą i bał się, że koleś je ujawni?
Pierwsi zaczęli „sztywnieć” już po dwóch miesiącach. Żal było na to patrzeć ale nam się zdawało, że pracujemy nad ostatecznym składem eliksiru. Liczyłem, że dzięki niemu za kilka miesięcy wszyscy razem będziemy świętować zwycięstwo.
Sayer zaczął jednak wykonywać zbyt dużo nerwowych ruchów a reemisja choroby stawała się coraz bardziej powszechna. Asystent też trochę kombinował, bo podobno podmieniał pacjentom leki.
Dzisiaj jestem znowu „sztywny” i mogę tylko wspominać minione miesiące. Czy pojawi się wreszcie specjalista, który opracuje prawidłową formułę? Jak znaleźć sposób aby doświadczenia wszystkich chwilowo przebudzonych pozbierać w jedno i przezwyciężyć tę chorobę raz na zawsze? Mocno wierzę, że nam się to wreszcie uda.